Thuis!

Ja hoor, we zijn weer thuis! Gisteren in de loop van de middag een lief ontvangst op Schiphol van lieve vriedinnen, Kjell en mams. Bloemen, ballonnen, de door Lot o zo gewenste tompoucen en de cavia's. Alles was in huis! Het gaf onze reis een feestelijk tintje.

Een feestje, dat was de reis zeker. Ontzettend veel gezien en ervaren, we kijken er met een heel positief gevoel op terug. Helaas heb ik dat niet vaker tussentijds aan jullie kunnen terugkoppelen. Enerzijds omdat internet niet heel stabiel (en waarbenjij.nu er ook nog wel een in onderhoud is) en anderzijds doordat we zo in het leven daar opgingen, dat ik er ook niet steeds aan dacht.

Het leven en verblijven in Karimenga was heel bijzonder en het afscheid was emotioneel. Ook de meiden hadden een vriendengroep opgebouwd en ze waren liever nog langer daar gebleven. Dingen waarvan ze tevoren hadden bedacht dat het lastig zou zijn werd niet als zodanig ervaren. Bijvoorbeeld de taal, 'zij spreken ook niet supergoed Engels, dus we kunnen het allemaal niet zo goed en toch begrijpen we elkaar'. Ander inzicht: 'goh, de kinderen werken wel erg hard voordat ze naar school gaan: water halen, wassen, meehelpen bij het koken....'. Waar ik aan toevoegde: 'en ze zeggen ook nooit nee als hun moeder ze wat vraagt. Valt jullie dat ook op?'. Dat niet natuurlijk;-). Wij zijn trots op onze lieve meiden, ze hebben het zo goed gedaan en ze hebben ook zo genoten. Ze zijn groter geworden en hebben zich ontwikkeld, want ze stelden zich open. Het was niet altijd makkelijk en relaxed, toch konden ze genieten.

De mensen, met name in het Noorden zo is onze ervaring, zijn warm, vriendelijk, open en behulpzaam. Dingen kosten in Ghana ook veel tijd, daarom duren werkzaamheden soms ook wat langer. Even een formulier halen in Bolga bijvoorbeeld, of zoals wij meemaakten, even een berichtje op internet kost je als nel een halve dag of langer. Eerst een lift krijgen, niet alle vervoer is in staat om snel te rijden, geld regelen voor formulier, vaak wachten op je beurt, geen internet of formulier, terug en een volgende keer weer proberen. In de tijd dat wij er waren overleden drie mensen die onze familie goed kende. Dan gaan ze er direct heen (liften), gesprekken en bijbehorende ritelen kunnen zo maar een hele dag (of langer) duren. Dan blijft ander werk dus liggen. Maar ook eenvoudiger dingen zoals koken en wassen, daar gaat veel tijd inzitten. Maaltijden staan niet in een half uurtje op tafel.

Uitgebreid afscheid hebben we van de mensen in Karimenga genomen. Op woensdagavond hebben we afscheid genomen van de Green House en de bijbehorende mensen en hebben we lekker samen, daar, gegeten. Op donderdagavond van onze familie en was er een drum- en dansfeestje voor ons met de mensen uit het dorp. Goh, wat kunnen Jacob, Immanuel en Ambrose drummen! Ze hebben meerdere talenten, want dit zijn de jongens die (als het goed is) een beroepsopleiding gaan volgen. Met Felicia, het meisje dat het reilen en zeilen in de Green House dagelijks regelt. Een mijlpaal is toch ook dat we met elkaar de Crafthouse, winkeltje, af is! Yeah!

De overgang naar het Mole National Park was best groot. Van niets of nauwelijks iets naar een omgeving met van alles veel. Eten, toeristen, water, zwembad en stroom. En een baviaanmoeder met kind in onze kamer, dat was toch weer iets teveel. Mooi park!We hebben van de jeepsafari en het zwembad genoten. Evenals van het eerste biertje dat we daar dronken. Toen naar Hand in Hand, waar we vier nachten zijn geweest. Mooi project, kijk eens op hun site! Een mooie, veilige en warme omgeving waar kinderen zich kunnen ontwikkelen. Met name Lot en ik moesten even schakelen (soms kwijlende, snotterende, moeilijk communicerende kinderen en jong volwassenen), maar ook daar zo'n openheid, vriendelijkheid en blije gezichten. We bezochten de kerkdienst (door een gastpriester in de openluchtkerk op terrein tussen de grote rotsen), deden mee aan de sport- en speldag en de opening van een nieuw gebouw. Vandaaruit naar het dorp met de heilige apen en de watervallen van Kintampo. Verder zuidwaarts naar Cape Coast alwaar we, naar onze smaak, teveel werden aangesproken en benaderd voor geld. De laaste twee nachten heerlijk doorgebracht in een backpackersresort. Kokrobite, aan het strand. Onverwacht nog een excursie door de Denzu Delta met een roeibootje en vissersdorpje bezocht.

We hebben gereist met lokaal vervoer, dat ging in de meeste gevallen super. Keer pech met troto, lekke band en een buschaufeur en kaartverkoper die bij pech met de bus snel in het niets verdwenen.In Tamale liepen we even heen en weer door de stad voordat we ons vervoer naar Techiman hadden. Langst dat we hebben gewacht was in Kumasi, het duurde twee uur voordat de tro vol was.

We hebben echte armoede gezien in Accra (misschien kwam dat heftig over omdat we net aankwamen), we hebben mensen gezien die het echt met weinig moeten doen, we hebben geuren, beelden, ervaringen en indrukken opgedaan en mensen ontmoet, die we nooit meer zullen vergeten. Het was een mooi avontuur!!!
-------------------------------------------------------------------------
Dankzij jullie interesse en bijdragen stond er een eg en een werkende traktor, zink voor een aantal daken, zonnepanelen, wakawaka's, gaan er kinderen de komende tijd naar schoo, zijn matrassen in de Green House vervangenl. We hebben extra geld kunnen achterlaten in Karimenga en bij Hand in Hand, door de verantwoordelijken van de betreffende projectorganisaties naar eigen behoeften te besteden. Dank jullie wel, namens ons en de betrokken mensen in Ghana.